Названия наркотиков Хабаровск КОКАИН БУТИРАТ Мефедрон ГАШ Марихуана

Оу, братиш, как я сорвался на этой постоянной гонке!

Раздобуду себе пару закладок, думаю я. Но не обычных, а бутирата, чтобы отпраздновать эту неделю в стиле наркорэпера. Ну и поглядеть, какие новые тусовки можно посетить.

Вот я иду, тащусь на своих двух ногах, смотрю на улицу – все через косяк.

Зашел к одному хипповому товарищу, который известен своими связями в этом нелегальном деле. Такой план – легкая покупка, потом гофрон хламнуть и в библиотеку пробраться. Там раздербанить дозу с приятелем и в сумасшедший кайф окунуться.

Сделал эту «сделку», получил свою «товарку» и вижу – все идет по плану.

А на самом деле сейчас я иду в библиотеку, прямо под этим выщербленным куполом.

Сижу на задней скамейке, ноги на столе, все вокруг читают серьезные книги – а я тут, закатывая глаза, хиппую в своем мире наркотической гармонии.

Вау, с этими закладками можно и генерировать эйфорию, возможно даже творческую.

Мой мозг все больше и больше вбирает в себя эту химию, словно они становятся неразрывной частью моего существа. Даже не могу сказать, сколько времени я уже провел в этом состоянии. Отрываюсь только на поединки звуков на кассете, которую соорудил для себя.

Давайте, погрузимся в этот мир восприятия, стараясь уловить каждую частичку кайфа.

Мимо пролетают лица, я узнаю многих из них, но они меня уже не помнят. Ведь в моей голове – смесь летящих фраз и психоделических образов. Я потерял связь с реальностью.

Но вот приятель, с которым я раздербанил эту энергетику. Он тоже ищет покоя в лабиринтах библиотеки. Он уже под кайфом, его глаза светятся, а улыбка растекается по его лицу. Мы смотрим друг на друга и понимаем, что все это нереально, что мы – просто герои своего собственного фильма.

И вот уже наступает вечер, солнце заменяется яркими огнями уличных фонарей. Мы выходим наружу, медленно окунаясь в реальность.

Возвращаемся в мир реальных проблем, но мы не боимся, ведь мы уже избежали всех их вопросов и трудностей, проведя это время в своем особенном состоянии.

Оу, какой шикарный путь, с этими черными лентами в наших головах. Гуляем по улицам, хиппуя нашими рифмами, пока ноги сами не перестанут реагировать на ритмы музыки.

И вот уже ночь, мы направляемся в бесконечность, чтобы продать поделиться этим кайфом с теми, кто также ищет свое место в этом безумии.

Оу да, это был наш день, день наркоманского рэпера, который начался с бутирата и закончился в заточении моего сумасшедшего ума.

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!